MOJA HISTORIA Z EWĄ #8

Izabela Dzadz

Zaczęło się niewinnie. Wspólna przyjaciółka -Madzia, idolka- Ewa Farna. Godziny pisania na facebooku, rozmawiania przez skypa, nikt wtedy jeszcze się nie spodziewał, że między nimi narodzi się tak głęboka i prawdziwa przyjaźń.
D jak dobroduszna. I taka właśnie jest Dominika. 18-latka, która jest wielką fanką Ewy Farnej. Blondynka o niebieskich oczach. Uwielbia słuchać muzyki. Zajmuję się fotografią. Miła, sympatyczna, lubi zawierać nowe znajomości. Zawsze można na ją liczyć.
I jak inna. Iza odstaję trochę od stereotypowych nastolatków. Podobnie jak Dominika, fanka Ewy Farnej. Wciąż próbuje odnaleźć się w tym świecie. Brązowooka dziewczyna, zajmująca się wszystkim po trochu. Jej największym hobby jest prowadzenie swojego bloga. Jest trochę roztrzepana ale szczera.
Przez dwa lata komunikowały się tylko wirtualnie. Marzyły o dniu, w którym się spotkają. I właśnie nadszedł ten wyjątkowy dzień. Dwie wspaniałe nastolatki, zakochane w muzyce Ewy. Był wtedy 1 sierpnia 2015 roku, VI Międzynarodowy Zlot Ewy Farnej. Spotkały się’ na żywo’. Emocje nie do opisania. Spędziły ze sobą dwa cudowne, pełne wrażeń i emocji dni. Po tym spotkaniu ich przyjaźń jeszcze bardziej sie pogłębiła. Teraz nie wyobrażają sobie życie bez siebie. Mimo kilometrów ta przyjaźń przetrwała i przetrwa jeszcze dobrych parę lat. Połączyła ich wspólna pasja, a przyjaźń budują na szczerości i zaufaniu.
Te dziewczyny to my, Iza i Dominika. Nasza przyjaźń jest przykładem, że przez niewinne pisanie na facebooku można stworzyć coś wspaniałego. Przyjaźń, w którą wiele ludzi nie wierzy, wirtualna, a jednak wspaniała i prawdziwa.